Je gedragen voelen is zonder meer een helende ervaring. Even niet meer de mooiste zijde naar boven hoeven houden of krampachtig de scheuren tegen elkaar blijven duwen. Lachen terwijl je van binnen huilt en de schijn ophouden. 

Luisterend oor

Je gedragen voelen is dat warme gevoel dat je kreeg van een lieve mentor op school bij wie je kon uithuilen. Of als puber, je ouders snapten er natuurlijk helemaal niets van. Maar na een uurtje bij oma aan de keukentafel met een luisterend oor een kopje veel te zoete thee klopte de wereld weer. 

Geborgenheid en verbinding centraal

Bij therapie staat vaak eigen kracht centraal. Zelf heb ik als hulpverlener de ervaring dat allereerst de geborgenheid en verbinding van mens tot mens belangrijk zijn. Door bijvoorbeeld een zachte blik zonder oordeel. Een rake vraag die de pijn blootlegt, of simpelweg samen alles verdragen wat er is. 

De kern

Dit betekent niet dat je als hulpverlener de regie overneemt of iets moet oplossen. Maar wel dat iemand zich veilig kan voelen bij jou en het muurtje mag zakken. Want daar achter ligt dat waar het om gaat: de kern. Je daarin gedragen weten, dat is de essentie en het gezamenlijke startpunt. 

Is dit herkenbaar?